L.p

Element planu

Studia i materiały

Odkrycia

Recenzje i omówienia

Kronika

1.

Imię i nazwisko autora/autorów

X

X

X

X

2.

Tytuł artykułu

X

X

X

X

3.

Abstrakt

X

X

   

4.

Słowa kluczowe

X

X

   

5.

Treść artykułu

X

X

   

6.

Ryciny

X

X

 

X

7.

Literatura

X

X

   

8.

Streszczenie

X

     

9.

Afiliacja autora/autorów

X

X

   

 

1. IMIĘ I NAZWISKO AUTORA/AUTORÓW

Pierwsze imię autora w pełnym brzmieniu, drugie – inicjał

2. TYTUŁ ARTYKUŁU

Tytuł w języku polskim i/lub w języku angielskim przygotowany do tłumaczenia na język obcy

3. ABSTRAKT

Abstrakt w języku polskim i/lub w języku angielskim przygotowany do tłumaczenia na język obcy. Objętość: maksymalnie 200 znaków ze spacjami

4. SŁOWA KLUCZOWE

Słowa kluczowe w języku polskim i/lub w języku angielskim przygotowane do tłumaczenia na język obcy

5. TREŚĆ ARTYKUŁU

A. Treść artykułu w języku polskim lub w języku obcym przygotowany wg wzoru:

  • format: MS Office Word (*.doc; *.docx)
  • czcionka: Times New Roman
  • wielkość czcionki: 12 pkt tekst podstawowy, 10 pkt tekst katalogu
  • interlinia: 1,5 wiersza
  • wcięcie akapitu: 0,6 cm za pomocą tabulatora
  • wyrównanie: tekst wyjustowany
  • dzielenie wyrazów: WYŁĄCZONE
  • marginesy: 2,5 cm każdy

Artykuł w uzasadnionych przypadkach (np. objętość artykułu) może być podzielony na nienumerowane podrozdziały (np. wstęp, materiał, metodyka badań, wyniki badań, podsumowanie i wnioski, katalog)

B. Cytowania

  • w przypadku większej liczby autorów (powyżej 5) odwołanie należy umieścić w przypisie dolnym
  • w przypadku cytowania w tekście dwóch autorów o identycznych nazwiskach należy podać także inicjał imienia
  • w przypadku cytowania autora poza nawiasem należy przy pierwszym przywołaniu podać jego pełne imię, przy kolejnych inicjał
    np. W opinii Anny Kowalskiej…. zgodnie z opinią A. Kowalskiej

C. Przypisy, komentarze, uwagi, odwołania, wyjaśnienia

  • przypisy dolne z numeracją nadawaną automatycznie

D. Tabele

  • każdą tabelę należy umieścić w osobnym pliku
  • nazwy plików powinny zawierać nazwisko autora oraz określenie: tabela i numer  np. Kowalska_tabela_23
  • dopuszczalne jest automatyczne zawijanie tekstu
  • czcionka: Times New Roman, 10 pkt
  • każda tabela powinna być zaopatrzona w źródło danych

E. Wykresy

  • wykresy (preferowane czarno-białe) najlepiej przygotować używając aplikacji do tworzenia wykresów w oprogramowaniu typu arkusz kalkulacyjny

F. RYCINY

  • przez „rycinę” należy rozumieć rysunek, fotografię, schemat i każdy inny element graficzny zamieszczany po tekście
  • każda rycina powinna mieć swój numer, podpis oraz w razie konieczności legendę
  • każda rycina powinna być umieszczona w osobnym pliku
  • nazwy plików powinny zawierać nazwisko autora oraz określenie: rycina i numer np. Kowalska_ryc_23
  • ryciny powinny być przygotowane w formacie JPG lub Tiff (rozdzielczość 300 dpi) w skali szarości (8-bit) / w kolorze (RGB 24-bit lub CMYK 32-bit) - do rycin powinien być załączony (w osobnym pliku) wykaz zawierający: tytuł ryciny, legendę, autora i/lub odwołanie do źródła np. Ryc. 1. Szczecin, Wzgórze Zamkowe. Rekonstrukcja obuwia skórzanego, rys. A. Kowalska Ryc. 1. Szczecin, Wzgórze Zamkowe. Rekonstrukcja obuwia skórzanego, wg: Cnotliwy 1980, ryc. 13
  • rysunki powinny mieć skalę liniową, mapy i plany zaznaczony kierunek północny (jeśli nie są zorientowane do północy)

G. ODNOŚNIKI DO BIBLIOGRAFII / LITERATURY W TEKŚCIE

Obowiązuje tzw. system harwardzki (system autor – rok). Każdy odnośnik do innej publikacji wymaga umieszczenia bezpośrednio w tekście: nazwy autora, roku wydania pracy, oznaczenia strony, tabeli, ryciny itp., ujętych w nawias. Numery stron podaje się bezpośrednio, bez skrótu „s.”.

Przykłady

  1. praca jednego autora
        (Sowina 2009, 59)

  2. praca pod redakcją: bez „red.” (inaczej niż w bibliografii załącznikowej)
        (Nowakowski (red.) 2006)

  3. dwóch lub trzech autorów jednej pracy
        (Łosiński, Rogosz 1986, 22)

  4. dwóch autorów o identycznych nazwiskach
        (Pawlak E., Pawlak P. 2015)

  5. dwóch autorów o identycznych nazwiskach (uwaga: brak spacji między inicjałami imienia)
        (Kozłowski J.K., Kozłowski S.K. 1982, 34)

  6. czterech lub więcej autorów
        (Drążkowska et al. 2011)

  7. prace różnych autorów
        (Thomas 2001, 10–27; Nilsson Stutz 2010, 34)

  8. prace jednego autora z różnych lat
        (Leciejewicz 1979; 1989)

  9. prace jednego autora z jednego roku
        (Łosiński 1992a; 1992b)

  10. oznaczenia i wyliczenia tabel, tablic, rycin i ich części
        (Tempel 1979, Abb. 2:2,5–7),
        (Kunkel 1931, 82, Taf. 86:11)
        (tabl. 15:8–14; 18:1,2,8,9; 19:1; 22:16; 34:1,7–10 i 36:1),

  11. praca oddana do druku
        (Żychlińska w druku)

  12. praca bez autora i redaktora
        (Rzymskie epitafia 1990)
        w literaturze:
        Rzymskie epitafia 1990. Rzymskie epitafia, zaklęcia i wróżby. Wyb. i oprac. L. Storoni Mazzolani. Przeł. i wst. S. Kasprzysiak. Warszawa.

  13. odwołanie do źródła bez określonego autora
        (Pismo Święte, Iz 53,1–5)

H. BIBLIOGRAFIA ZAŁĄCZNIKOWA

Bibliografię należy podzielić na źródła oraz literaturę. Opisy materiałów dostępnych w Internecie nie powinny stanowić odrębnej listy.

Jeśli dokument ma pierwotnie nieelektroniczną formę publikacji, to adresu jego dostępności internetowej ani daty dostępu nie należy wykazywać.

Jeśli dokument ma numer DOI, należy go umieścić zamiast adresu strony internetowej i daty dostępu.

Język opisu bibliograficznego powinien być zgodny z językiem artykułu opatrzonego bibliografią. Na przykład w bibliografii do artykułu napisanego w języku polskim opis publikacji wydanej w języku angielskim będzie zawierał „W:” (nie „In:”) oraz red. (nie „ed.”/„eds.”). W bibliografii do artykułu napisanego w języku angielskim opis publikacji wydanej w języku polskim będzie zawierał „In:” oraz „ed.”/„eds.”. Miejsce wydania – niezależnie od języka artykułu – podajemy w wersji oryginalnej (np. Paris, Praha).

Przykłady

  1. publikacja jednego autora
        Bukowski Z. 1998. Pomorze w epoce brązu w świetle dalekosiężnych kontaktów wymiennych. Gdańsk.

  2. większa liczba prac jednego autora – kolejność chronologiczna przy pracach z różnych lat, kolejność alfabetyczna prac z tego samego roku; powtarzającą się nazwę autora należy zastąpić półpauzą

        Łosiński W. 1992a. Z badań nad chronologią dębczyńskiej grupy kulturowej w dorzeczu Parsęty. Poznań.
              – 1992b. Skandynawskie elementy kulturowe na Pomorzu Zachodnim w okresie wędrówek ludów (2. połowa IV w. – początek VI w.). Przegląd Archeologiczny 40, 71–96.

        Wołągiewicz R. 1961. Cmentarzysko z II–IV okresu epoki brązu w Brzeźniaku, pow. Łobez. Materiały Zachodniopomorskie 7, 23–83.
             – 1974. Zagadnienie stylu wczesnorzymskiego w kulturze wielbarskiej. W: F.L. Lachowicz (red.), Studia Archaeologica Pomeranica. Koszalin, 129–152.
             – 1979. Kultura pomorska a kultura oksywska. W: T. Malinowski (red.), Problemy kultury pomorskiej. Słupsk, 33–69.

  3. publikacja czterech lub więcej autorów
        Drążkowska A., Grupa M., Płóciennik P., Rybka K., Szatkowski J., Zawadzka A. 2011. Using vacuum freeze-drying for archaeological leather conservation. Sprawozdania Archeologiczne 63, 357–385.

        w tekście: (Drążkowska et al. 2011)

  4. praca zbiorowa (pod redakcją)
        Nowakowski W. (red.), 2006. Goci i ich sąsiedzi na Pomorzu. Materiały z konferencji „Goci na Pomorzu Środkowym”, Koszalin, 28–29 października 2005. Muzeum w Koszalinie, Instytut Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego,     Zakład Archeologii Uniwersytetu Gdańskiego. Koszalin–Wrocław.

        w tekście: (Nowakowski 2006)

  5. rozdział w pracy zbiorowej (pod redakcją)
        Machajewski H. 2006. Pomorze Środkowe w okresie rzymskim i we wczesnej fazie okresu wędrówek ludów. W: W. Nowakowski (red.), 2006. Goci i ich sąsiedzi na Pomorzu. Materiały z konferencji „Goci na Pomorzu Środkowym”,     Koszalin, 28-29 października 2005. Muzeum w Koszalinie, Instytut Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, Zakład Archeologii Uniwersytetu Gdańskiego. Koszalin–Wrocław, 35–63.

  6. publikacja wydana w serii
        Wrzesiński J. 2008. Popiół i kość. Sobótka–Wrocław. Funeralia Lednickie 4.

  7. artykuł w czasopiśmie drukowanym
        Łosiński W. 1992. Skandynawskie elementy kulturowe na Pomorzu Zachodnim w okresie wędrówek ludów (2. połowa IV w. – początek VI w.). Przegląd Archeologiczny 40, 71–96.

  8. praca z nadanym numerem DOI
        Pratt V. 1978. The Philosophy Of The Social Sciences. New York, Routledge. DOI: 10.4324/9780203392768.

  9. artykuł w czasopiśmie internetowym (jeśli nie ma numeru DOI)
        Cohen M. 2002. Death Ritual: Anthropological Perspectives. W: P.A. Pecorino (red.), Perspectives on Death and Dying. <http://www2.sunysuffolk.edu/pecorip/SCCCWEB/ETEXTS/DeathandDying_TEXT/Death%20Ritual.pdf>     [dostęp: 10 X 2014].

  10. materiały z konferencji
        Nowakowski W. (red.), 2006. Goci i ich sąsiedzi na Pomorzu. Materiały z konferencji „Goci na Pomorzu Środkowym”, Koszalin, 28-29 października 2005. Muzeum w Koszalinie, Instytut Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego,     Zakład Archeologii Uniwersytetu Gdańskiego. Koszalin–Wrocław.

  11. dysertacja
        Chmiel M. 2015. Społeczność kultury wielbarskiej. Praca doktorska. Archiwum Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk.

  12. prace niepublikowane
        Żychlińska J. w druku. „Altered states of consciousness” – in Bronze Age and Early IronAge. W: J. Żychlińska, A. Głowacka-Penczyńska, A. Klonder (red.), Jedzą, piją, lulki palą. Kulturowe aspekty korzystania z używek na przestrzeni dziejów 1: Używki w świetle źródeł archeologicznych i historycznych. Bydgoszcz.

        w tekście: (Żychlińska w druku)

  13. źródła
        Pismo Święte. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. A. Jankowski, L. Stachowiak,
        K. Romaniuk (red.). Przeł. W. Borowski et al. Wyd. 3 popr. Poznań–Warszawa 1980.

        w tekście: (Pismo Święte, Iz 53,1–5)

  14. transkrypcja z języka rosyjskiego wg. zasad podanych na stronie Słownika języka polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/zasady/307-76-A-Transliteracja-wspolczesnego-alfabetu-rosyjskiego;629696.html

I. STRESZCZENIE (w języku angielskim)

  • streszczenia dotyczą wyłącznie działu Studia i Materiały
  • streszczenie powinno być przygotowane w jęz. polskim lub angielskim, albo w sposób umożliwiający przetłumaczenie
  • maksymalna objętość 1000 znaków ze spacjami
  • sposób formatowania taki jak w tekście głównym

J. AFILIACJA

  • na końcu tekstu należy zamieścić dane autora (tytuł naukowy, miejsce pracy, adres, telefon, e-mail)